REISVERSLAGEN
Reisverslag
Mallorca 21 t/m 28 mei 2010
Door:
Tom Loorij.
Deelnemers:
Eric en Minie Ackerman, Auke en Adrie Burrie, Martin Dekker,
Tom en Loes Loorij
Reisleider:
Kees Woutersen
Vrijdag
21 mei
Om
10.30 uur verlaten we het huis. Een slecht begin: op Den Haag
Centraal kopen we aan de automaat kaartjes naar Schiphol;
ondanks het feit dat we er zeker van zijn dat we enkele reis
kaartjes vroegen kwamen er retours uitrollen. Maar dat zagen
we pas op de kaartjes die toen al betaald waren! De trein
stond al voor, dus snel instappen; op Schiphol vernamen we
dat we meteen in actie hadden moeten komen.
Het
inchecken gebeurt vlotjes en na een cappuccino en een broodje
lopen we naar de gate. Daar een hartelijk weerzien met Auke
en Adrie en maken we ook al kennis met Martin die Auke vagelijk
uit Alkmaar kent. Het blijkt nog geen twee uur vliegen en
we komen al om 16.00 uur aan. De tijdwinst gaat echter grotendeels
weer verloren omdat we moeten wachten met uitstappen daar
de blokken voor de sluis even zoek zijn! Bij de bagageband
maken we ook kennis met Eric en Minie en even later komt Kees
al even kijken. We hebben een ruim Ford Transit busje (kenteken
3846 GBW), maar het is wel even flink stouwen om de koffers
er allemaal in te krijgen. Om 18.15 uur komen we aan bij ons
appartementenhotel Lago Park II in Playa de Muro, vlak ten
zuiden van Alcudia. Het ligt net een beetje afgelegen achter
de toeristische en drukke hoofdstraat. De appartementen zijn
één gebouw verder dan het hoofdgebouw met receptie en restaurant,
zodat we iedere keer buitenom moeten lopen voor het ontbijt
en diner. Er tussenin is een supermarkt waar Kees de komende
dagen iedere dag de standaard lunchpakketten van een stokbrood
ham/kaas met tomaat en een banaan en zo nu en dan wat cakejes
zal halen. Om 19.15 uur gaan we op het terras van het zwembad
wat drinken en daarna aan het buffet diner. Na het eten begint
het al te schemeren, maar toch maken we nog een korte wandeling
langs de rand van S'Albufera. Onder de rook van het hotel
zien we de Eleonora's valken op vleermuizen jagen. Een merel
zingt zijn avondlied en ook een steltkluut laat zich zien.
Een griel vliegt zonder geluid voorbij. We kijken nog even
naar de Flamenco die op het terras wordt uitgevoerd voor de
toeristen en gaan onder de muziek van de flamenco (maar ook
andere muziek!) naar bed.
Zaterdag
22 mei
Kees,
Eric en Minie bleken zoveel last van de muziek te hebben gehad
dat ze verkasten naar een wat rustiger kamer in het hotel.
De anderen bleven waar ze zaten. De muziek was, op een uitzondering
na, echter nooit echt laat afgelopen. Evenals de komende dagen
zitten we om 8.00 uur aan het uitgebreide ontbijtbuffet. Om
9.15 uur gaan we op stap voor onze eerste vogelexpeditie.
Dat is het nationaal park van S'Albufera waar we amper 10
minuten rijden vandaan zitten. Het is nu al erg warm en dat
zal het de komende dagen ook blijven. Eigenlijk slecht voor
de vogels. Via de hoofdingang lopen we eerst naar de omgeving
van het informatiecentrum. Onderweg is een kolonie met reigersoorten
als koereiger, kleine zilverreiger en kwak. Als we er langs
lopen vermaken we ons over de merkwaardige, soms borrelende
geluiden die de reigers maken, heel apart! Bij het informatiecentrum
zwemt een knobbelmeerkoet. Kees vertelt dat het een particulier
initiatief was om eieren uit Marokko te halen, in Spanje uit
te broeden en de jongen, voorzien van een halsband op diverse
geschikte plaatsen uit te zetten, zoals hier. Ze planten zich
inderdaad voort want je ziet nu ook vogels zonder halsband.
Na het kopen van de kaartjes en een kopje koffie gaan we eerst
naar de Sa Roca schuilhut. Onderweg zien we de Balearische
ondersoort van de roodkopklauwier waarbij het rood veel verder
op de rug doorloopt. Alweer een van de doelsoorten van de
reis. Loes ziet de eerste hop van de reis. Na de lunch gaan
we naar de kijkhut Bishop II en later naar Bishop I. Vanuit
alle hutten is een heel scala van watervogels te zien, van
purperreiger tot bruine kiekendief, van visarend tot kleine
strandloper, van strandplevier tot purperkoet, van krooneend
tot steltkluut. Ook grielen geven acte de presence. Om 15.00
uur rijden we nog we een klein stukje verder naar de Salinas
voor een korte wandeling; dodaars, krooneend met jongen en
gele kwikstaart. Maar ook allerlei zangvogels horen we (en
zien we soms), zoals graszanger en zelfs een grote karekiet.
We zijn vroeg bij het hotel terug want willen bijtijds dineren
om daarna een avondwandeling te maken. Om 18.00 uur lijsten
we op het terras en 18.30 uur zitten we aan het diner. Daarna
gaan we weer naar de reigerkolonie van vanmorgen om de kwakken
te zien bij schemering. Loes en Adrie gaan niet mee. Het aantal
kwakken valt tegen, maar de wandeling levert wel twee bijzondere
soorten op: een zwarte ibis en een zwarte zwaan (escape).
Zondag
23 mei
Na
het ontbijt gaan we eerst via Alcudia en Port de Pollença
naar de Boquer Vallei. Aan het begin bij de finca spotten
we al in het kleinschalige cultuurlandschap onder meer cirlgors
en grauwe gors. Maar als we de hekken door zijn en het echte
pad begint, worden al snel blauwe rotslijster en eleonora's
valk gescoord. Het pad dat best te belopen is, biedt schitterende
uitzichten. Het hoogtepunt is natuurlijk de Balearische grasmus
die zich laat verleiden door het fluitje van Martin en heel
uitdagend op een struikje op een paar meter afstand gaat zitten.
Ook dit was een van de soorten waarvoor deze reis speciaal
was georganiseerd. Met een prachtig uitzicht op zee, bijna
op het eind van het pad, gaan we lunchen; de helft van de
groep daalt nog even verder af naar zee. Terug in Port de
Pollença gaan we een kop koffie drinken op een terrasje vlak
aan het strand met uitzicht op zee. Bij het betalen wil de
serveerster ons nog een extra fles wijn aansmeren die we helemaal
niet gedronken hebben! Dan gaan we naar Cap Formentor. De
weg heeft een aantal spectaculaire bochten en zelfs een heuse
tunnel. Onderweg genieten we van het fraaie uitzicht vanuit
enkele uitzichtpunten op zee. Bij de vuurtoren worden een
aantal pijlstormvogels gespot die langs vliegen. Maar we zien
ook een visarend een vis vangen en een blauwe rotslijster.
Loes koopt een paar placemats en Tom zet kundig de geelpootmeeuw
op de foto die daar voortdurend rondhangt. We zijn pas om
18.20 uur bij het hotel terug. Om 19.15 uur gaan we eerst
eten en daarna lijsten. Te laat voor een avondwandeling vandaag.
Maandag
24 mei
Om
6.00 uur gaat de wekker al, want vandaag gaat het naar Cabrera
een (bijna) onbewoond eiland ten zuiden van Mallorca en dat
is een flink eind rijden. Om 6.50 uur drinken we een sapje
en eten we een cakeje bij de bus als voorlopig ontbijt. Maar
we hebben een ontbijtpakket van het hotel mee. Dat wordt gedeeltelijk
onderweg naar Colonia de Sant Jordi genuttigd en voor de rest
samen met een kopje koffie op een terrasje aldaar aan de haven.
Er vliegen veel gierzwaluwen rond en ook een Audouin's meeuw.
We hebben er alle tijd voor want we zijn er al om 8.15 uur,
terwijl het loket om kaartjes te kopen pas om 9.00 uur open
gaat en de boot om 9.30 uur vertrekt. We gaan via een loopplank
over de voorplecht het schip op en zitten helemaal op de achterplecht.
De vaartocht duurt zo'n vijf kwartier. Onderweg worden diverse
keren pijlstormvogels gezien, soms vlakbij het schip, en kuifaalscholvers.
Enkelen zien zelfs een Mediterraan stormvogeltje. Kees had
niets te veel gezegd over het natuurschoon op het eiland,
prachtige grote bolvormige euphorbia-struiken, variërend van
groen tot bijna rood bepalen het beeld. We klimmen eerst omhoog
naar het kasteel. Onderweg betrappen we al een aantal exemplaren
van de Balearen hagedis, een soort die endemisch is voor enkele
kleine eilandjes als Cabrera. Loes en Tom laten de donkere
smalle wenteltrap in het kasteel voor wat het is, de rest
van de groep klimt wel naar boven. Het uitzicht is prachtig.
De warmte drukt wel de zangactiviteiten van het kleine spul,
alleen een kleine zwartkop laat zich horen. Daarna slenteren
we langzaam naar de omgeving van het strand waar de ferry
ons weer zal oppikken. In die omgeving horen we nog een zomertortel
en zit er een zangvogel in een naaldboom die we toch voor
niets anders kunnen houden dan een duinpieper. Ook een gele
kwikstaart wordt nog gezien. Onder een groot afdak staan een
groot aantal picknickbanken waar we de rest van de lunch gebruiken.
Om 15.30 uur is het weer inschepen geblazen. Na een kwartier
varen we een grot in, waarbij de stuurman enkele huzarenstukjes
van navigatie uithaalt die hem een applaus van de passagiers
opleveren. Op de terugweg wordt er weer een flink aantal pijlstormvogels
gezien. Om 17.15 uur zijn we terug op Mallorca en om 18.30
uur bij het hotel. Na het diner genieten we op het terras
van de kamer nog na van deze schitterende dag. Weliswaar met
een diepterecord wat aantal vogelsoorten (28) betreft, maar
de vaartocht(en) en het schitterende landschap maakten deze
dag toch tot een hoogtepunt van de reis.
Dinsdag
25 mei
Vandaag
gaan we de bergen in! Eerst rijden we via Pollença naar Lluc.
Hier bevindt zich een oud en klooster in een even fraaie omgeving.
We maken een snelle rondwandeling door de botanische tuin.
Hij is weliswaar bijzonder mooi aangelegd, cultuur en natuur
wisselen elkaar met kleine waterpartijen prachtig af. De meeste
naambordjes ontbreken echter en hij maakt toch wel een beetje
vervallen en slecht onderhouden indruk. Weer op het terrein
van het klooster zien we een grauwe vliegenvanger in actie.
Daarna maken we een wandeling naar boven langs de ‘kalvarienberg',
een brede trap met om de zoveel meter grote beeldengroepen.
Belangrijkste soort is hier de rotszwaluw die een kleine kolonie
heeft bij een van die beeldengroepen. Ze vliegen niet alleen
vlak langs je hoofd, maar gaan ook op de rotswand vlakbij
zitten en laten zich daar uitstekend fotograferen. Weer terug
wandelt een deel van de groep door het klooster zelf heen,
de rest gaat ‘buitenom'. We treffen elkaar op het terras van
een café, waar we koffie drinken. Dan slingert de weg zich
door bossen en langs fraaie uitzichten op de bergen naar het
stuwmeer van Cuber. Daar is een wandelroute uitgezet over
een goed gebaande weg die we gaan aflopen. Al snel wordt de
eerste monniksgier boven de bergrug gespot, alweer een target-soort!
Langs het meer gaan we in de schaduw lunchen. We zien nog
enkele monniksgieren over zweven. Een andere roofvogel is
een rode wouw, op zich niet zo'n bijzondere soort, maar wel
dat deze ‘gemerkt‘ was en een tag bij zich droeg waarop door
de telescoop zelfs het nummer (09) was af te lezen. De terugweg
gaat via Inca en Sa Pobla. De weg de bergen uit van Lluc naar
Inca is ronduit spectaculair te noemen. Fantastische uitzichten
noden dan ook tot een korte stop. De haarspeldbochten moeten
door de buschauffeurs soms in twee keer genomen worden, bewonderenswaardig.
Maar Kees maakt zich niet druk en stuurt het busje vakkundig
naar beneden. Om 16.00 uur zijn we alweer bij het hotel terug.
We hebben zoveel tijd dat we even als echte toeristen gaan
shoppen en wat souvenirs kopen. Om 18.15 uur is het dan weer
lijsten en daarna dineren. Om 19.45 uur staat er nog een leuke
avondwandeling op het programma in de Salinas even ten zuiden
van het eigenlijke S'Albufera. Behalve de nodige watervogels
horen we onderweg een grote karekiet en levert de wandeling
(eindelijk!) de eerste bijeneters van de reis op: een klein
goepje is driftig bezig in de lucht zijn avondmaal te verzamelen.
Om kwart over negen zijn we weer terug en genieten wij met
een biertje na op het terras van onze kamer van alweer zo'n
geweldige dag.
Woensdag
26 mei
Na
het ontbijt maken we eerst een korte wandeling bij de Salinas,
maar al snel gaan we naar het noorden naar het achterland
van Albufereta, een moerassig gebied tussen Alcudia en Port
de Pollença. Het is even zoeken voordat we het goede weggetje
hebben, dat overigens doodloopt op het terrein van een particulier.
Hij nodigt ons al snel uit zijn terrein op te lopen om de
vogels van wat dichterbij te bekijken. Een grote witte vogel
in de verte levert enige discussie op, maar al snel wordt
vastgesteld dat het een grote zilverreiger is, een nieuwe
soort voor de lijst die maar zelden op Mallorca wordt gezien.
Maar veel spectaculairder zijn de Eleonora's valken die in
een grote groep op libellen jagen. Zo nu en dan zien we ze
in de vlucht zo'n insect vangen die ze gewoon al vliegend
uit hun poot opeten. Soms zitten ze hoog in de lucht, dan
weer redelijk vlakbij de grond en soms zijn ze zo vlakbij
dat we de nodige details in het verenkleed heel goed kunnen
zien. Dat is pas goed genieten van vogels, en van welke nog
wel! Dan rijden we naar Cala Sant Vicenç, een plaatsje aan
de noordkust van het eiland. We zetten het busje neer aan
de rand van een bospad vlak naast een Wc-pot die daar achteloos
als afval is achtergelaten. We doen nog geen twee stappen
of we zien hoog in de naaldbomen een paar kruisbekken. Als
we het bos uit zijn voert het stenige pad ons langzaam steeds
hoger langs de kust en krijgen we een prachtig uitzicht op
zee en de rotsige kust. Het laatste gedeelte, wanneer het
pad veel smaller wordt en ook steiler, lopen Tom en Loes niet
meer mee. Ze blijken echter weinig te missen, want ook zij
zien op zee honderden, misschien wel duizenden zei Kees later,
Kuhl's en Balearen pijlstormvogels vissen op zee. Het lijkt
wel of ze de vissen in een kringetje drijven en zittend op
het water de vissen verschalken. Maar soms vliegt er ook een
grote groep laag over het water langs, die zich dan bij hun
soortgenoten voegt. Het is weliswaar diep beneden ons, maar
het schouwspel is door de kijker toch prachtig om te zien.
Op de terugweg wordt nog een mooie Balearen grasmus verschalkt
die vlakbij het pad zat. Er loopt ook een kudde geiten rond
en we verbazen ons met voor speels gemak ze zich over de steile
stenige hellingen verplaatsen waarbij ze soms behoorlijke
sprongen moeten maken. Echte ‘klipgeiten', wat een waaghalzen!
Terug bij de bus rijdt Kees Tom en Loes naar het terras waar
de anderen al naartoe gelopen zijn om koffie te drinken. En
net heeft Kees in één keer de bus ‘gefileparkeerd' (knap hoor!),
of Loes ontdekt dat zij haar kijker op een muurtje in het
bos heeft laten liggen. Dus met de bus weer naar bos toe,
gelukkig lag de kijker er nog. Maar Kees is niet uit het veld
te slaan en zet op precies dezelfde plek de bus weer in één
keer naast de stoeprand! De koffietafel is heel gezellig,
maar links en rechts worden de paella's geserveerd wat de
groep op het idee brengt om morgen (de laatste avond met diner)
het hotelbuffet te laten voor wat het is en ergens gezellig
uit eten te gaan. Adrie neemt die avond het initiatief iets
te zoeken en ze heeft inderdaad iets leuks gevonden (zegt
ze). Omdat we vroeg terug zijn en vroeg kunnen dineren is
er weer tijd over om een avondwandeling te maken. We lopen
nu aan de achterzijde S'Albufera in langs het hoofdkanaal
dat uiteindelijk bij het infocentrum uitkomt. Zo ver komen
we niet want dat zou te lang duren. Hoogtepunt van de avond
waren ongetwijfeld de grielen, een keer werd er een opgestoten
van een terreintje dat op zich best een geschikte broedplek
leek, maar een nest werd niet gevonden. Ook de vele ralreigers
waren opvallend. Als nieuwe soort kon de kleine karekiet aan
de lijst worden toegevoegd.
Donderdag
27 mei
De
laatste volledige dag alweer, wat gaat zo'n week toch snel
voorbij. Maar Kees had nog een paar mooie plekken voor ons
in petto. Eerst proberen we via een andere weg achter S'Albufera
te komen waar we de bijeneters gezien hebben, maar veel spectaculairs
levert dat niet op. We spenderen er niet al te veel tijd aan
en Kees brengt ons daarna eerst een stukje zuidelijker naar
Son Real. Vanaf een informatiecentrum zijn daar een aantal
wandelingen uitgezet over prima te belopen paden die allemaal
naar de kust voeren. We kiezen een van die routes uit. Het
landschap bestaat uit laag struikgewas met hier en daar wat
hogere begroeiing. Overal in het terrein kwam je Griekse landschildpadden
tegen, ongeveer 20 tot 30 cm groot met een geel en zwart gevlekt
schild. Ze lieten zich uitstekend fotograferen. Ook scoorden
wij eindelijk onze eerste Thekla leeuweriken. Maar de meest
bijzondere waarneming, en zeker één van de absolute hoogtepunten
van de reis, was een paar nachtzwaluwen die daar met hun kenmerkende
roep rondvlogen, op een tak van een naaldboom gingen zitten
en zich nog lieten fotograferen ook! “Dagzwaluwen” zou beter
op zijn plaats zijn, want het was toch wel heel merkwaardig
deze vogels midden op het heetst van de dag zo actief bezig
te zien. Terug bij het infocentrum drinken we wat en dan gaat
het verder naar Porto Colom, een havenplaatsje aan de zuidkust
van het eiland gelegen. We willen met het busje een onverharde
weg afhobbelen naar de kust, maar al meteen bij het begin
trekt een vogel op een telefoondraad onze aandacht. Het blijkt
een kleine klapekster te zijn. Als we de literatuur nakijken,
is dat een uiterst zeldzame soort voor de Balearen; de waarneming
moet dus eigenlijk doorgegeven worden. Helaas zat hij te ver
weg om een goede foto als bewijsmateriaal te maken. Dichterbij
liet wel een Roodborsttapuit zich uitstekend op de gevoelige
plaat vastleggen. Het grootste deel van de groep besluit naar
de kust te wandelen, Kees hobbelt met het busje voor de rest
uit. Bij zee genieten we van de lunch en het mooie uitzicht.
Ook hier weer Thekla leeuweriken en Tom trachtte er een te
fotograferen, maar dat was toch moeilijker dan gedacht! Langs
de kust en over zee jagen vale gierzwaluwen; omdat het licht
gunstig is zijn ze inderdaad op kleur van gewone gierzwaluwen
te onderscheiden. We maken ook een wandeling langs de kust
voordat we weer terugkeren naar ons hotel. We komen (pas)
om 17.15 uur aan, maar we hebben toch alle tijd want het gereserveerde
restaurant verwacht ons pas om 19.30 uur. Tot ieders verbazing
loopt Adrie totaal de andere kant uit dan verwacht werd, waar
gaan we heen? En dan lopen we nog via een achterom paadje
ook… Maar dan de verrassing: een oergezellig restaurant, heerlijk
buiten op een overdekt terras met ontzettend vriendelijke
mensen! Het eten (de meesten kiezen voor vispaella, al dan
niet met een voorgerecht) is ook al fantastisch lekker
en dat maakt de feestvreugde compleet. Martin houdt een toespraak
waarbij hij iedereen op schalkse wijze onder de loupe neemt
en dan wordt Kees als reisleider in het zonnetje gezet. Bij
de koffie toe krijgen we van het huis allemaal een groen likeurtje
uit een levensgrote fles met een kraantje, een typisch Mallorcaans
drankje. Pas over half elf nemen we afscheid en lopen terug
naar ons hotel.
Vrijdag
28 mei
Omdat
het vliegtuig pas laat in de middag vertrekt, kunnen we nog
een deel van de dag vogelen. Het is voor het eerst deze week
dat het regelmatig wat bewolkt raakt, maar het blijft warm.
Aan de kleur van de lucht zou het ons niet verbazen dat in
de bergen misschien een spatje regen is gevallen. We kunnen
de koffers tot 12.00 uur op de kamers laten staan. Kees stelt
voor dat we de week besluiten op de plaats waar we hem ook
begonnen: de omgeving rond het informatiecentrum in S'Albufera.
Vlak na de ingang zit een Kleine Zwartkop op een takje langs
het pad ongelofelijk mooi te zijn en die wordt dan ook vakkundig
door Tom op de foto gezet. De reigers ‘borrelen' verderop
nog steeds in het voorbijlopen. De knobbelmeerkoet geeft weer
acte de presence. De schuilhut van Sa Roca levert zelfs nog
twee nieuwe soorten op: Loes ontdekt op een dode boomstam
een watersnip en Minie een twintigtal meters daarvandaan twee
vorkstaartplevieren. Ook de visarend laat zich prachtig bewonderen.
Dan zit het er echt op en om 11.30 uur zijn we weer terug
bij het hotel. Kees deelt de traditionele lunchpakketten voor
het laatst uit en van het hotel krijgen we voor het vliegtuig
een soort koud dinerpakket mee, waarvan iedereen zich afvraagt
wat we er wanneer mee zullen doen. De lunch gebruiken we op
de brug over het kanaal waar we twee dagen geleden een avondwandeling
maakten. De ralreigers ontbreken helaas en de griel laten
we maar met rust. Aangekomen op het vliegveld nemen we eerst
afscheid van Adrie en Auke die er nog een weekje Ibiza aan
vast hebben gekoppeld. We zijn behoorlijk vroeg: onze vlucht
staat nog niet eens op de borden in de vertrekhal. We nemen
maar een kopje koffie en eten wat van ons avondpakket. En
dan begint het traditionele gebeuren van het inchecken, douane
en wachten bij de gate. We doden de tijd onder meer met het
lijsten van deze dag. Om 17.20 uur vertrekt het vliegtuig
en om 19.10 uur landen we weer op Schiphol. Bij de bagageband
nemen we afscheid van elkaar en daarna gaat ieder zijns weegs.
Om 21.30 uur zijn we weer thuis.
We
hebben een fantastische reis gehad met een ontzettend fijn
en gezellig reisgezelschap, het klikte naadloos met elkaar
en dat is soms wel eens anders…
Misschien
hielden door het (te) warme weer met name de zangvogels zich
meer gedeisd dan we zouden wensen, maar dat neemt niet weg
dat deze reis een aantal boeiende hoogtepunten opleverde:
(in
taxonomische volgorde, door eenieder met zijn/haar eigen ervaringen
uit te breiden lijst):
•
De Kuhl's en Balearen
pijlstormvogels op de boottocht naar Cabrera pal langs
het schip en bij Cala St. Vincente met honderden
(vlg. Kees duizenden) vissend op zee;
•
De op libellen
jagende Eleonora's valken bij Albufereta;
•
De knobbelmeerkoet
in S'Albufera (voor ons een nieuwe soort);
•
De roepende grielen
die in de avondschemering bij S'Albufera vlogen;
•
De nachtzwaluwen
(‘dagzwaluwen') die midden op de dag bij Son Real rondvlogen;
•
De Balearische
Grasmus in de Boquer Vallei die afkwam op het fluitje
van Martin en zich van vlakbij liet bewonderen (ook
een nieuwe soort);
•
De Balearenkruisbekken
in het bos bij Cala St. Vincente.
Maar
er was nog zoveel meer: de ralreigers, de krooneend met jongen,
de monniksgieren, de rode wouw met tag, de jagende visarend,
de bijeneters, de zeldzame kleine klapekster, de Balearische
roodkopklauwier, ……., vul maar aan.
Tom
Loorij
Vogelreis
Mallorca: een impressie
07
t/m 14 oktober 2005
Door:
Kees Woutersen
Mallorca
natuurlijk! Zon en vogels in de maand oktober. De verrassing
was in de eerste plaats de knobblmeerkoet. Dit voorjaar zijn
er 24 exemplaren uitgezet in de Albufera van Mallorca waarvan
er verschillende paren onmiddelijk zijn gaan broeden en jongen
hebben grootgebracht. De oude vogels hebben een witte halsband
mee gekregen maar de nieuwe generatie heeft die natuurlijk
niet. Beide generaties lieten zich meer dan uitstekend zien.
Verder was er veel minder wind dan bij de andere twee vogelreizen
die ik op Mallorca geleid heb en daarom konden we eindelijk
naar het onbewoonde Cabrera. Na een uur varen langs nog kleinere
eilandjes kwamen we in dit schitterende Nationale Park aan.
Onderweg vlogen Kuhls pijlstormvogels vlak langs de boot.
Het meest opvallend waren niet de grote hoeveelheden trekvogels
maar de gigantische aantallen van de Balearen hagedis, een
endemische soort die maar op enkele eilanden leeft. Dat deze
donkergekleurde diertjes niet schuw waren is wel te zien aan
de grote aantallen foto´s die we hebben kunnen maken. Op Mallorca
heeft ondergetekende veel foto´s kunnen maken door te digiscopen.
Eenden, steltlopers, kwak (jong en oud), kuifaalscholver,
kleine zilverreiger, Audouins meeuw, grote stern …,
het zat allemaal vol in de telescoop, met prima licht en dan
is het niet moeilijk mooi en leuk beeld te maken. Op Mallorca
zelf zaten eigenlijk niet zo veel gewone trekvogels,
misschien kwam dat door het rustige weer. Alleen roodborst
en zanglijster zaten overal. Het was heerlijk om wandelingen
af te wisselen met obervatiepunten in het grote wetland de
Albufera, bij de zoutpannen, aan het strand en op de honderden
meters hoge rotsen. Eleanora´s valken aan de rotskusten waren
in grotere hoeveelheden aanwezig maar ze lieten zich niet
zo ongekend goed zien als andere jaren. In zee zwommen honderden
Kuhls pijlstormvogels. Zoals altijd was het even zoeken naar
Balearen grasmussen en doken ze steeds weer in die Mediterrane
struiken. Op bepaalde plekjes bij de kust zijn ze altijd te
vinden. Een aparte belevenis was de visarend die in de Albufera
honderden eenden en steltlopers de lucht in kreeg. Ruim een
kwartier hebben we hem zien jagen, maar hij kreeg niets te
pakken. De laatse avond gingen we bij de kwakken kijken die
in dichte struiken verstopt zaten. Als echte nacht- en schemervogel
verlieten ze de slaapplaats en er bleken minstens 60 vogels
op te vliegen. Een mooi afscheid in een door zonsondergang
roodgekleurde hemel.
Reisverslag
Mallorca, oktober 2003
Door:
alle deelnemers
Gids:
Kees Woutersen
Van
11 t/m 18 oktober 2003 vond de vogelreis naar Mallorca plaats.
Mallorca is het grootste eiland van de Balearen en heeft een
groot aantal landschapstypen. Niet ver van elkaar vinden we
bergen, rotskusten en moerasgebieden, en elke biotoop heeft
z'n eigen specifieke vogelsoorten. In een week tijd kunnen
alle belangrijke plekken worden bezocht.
Het
hotel waar onze groep de hele week verbleef ligt aan de noordkant
van het eiland, bij Port d'Alcudia, ver weg van de toeristische
kust in het zuidwesten. Het beroemde moerasgebied s'Albufera
ligt op 3 minuten loopafstand, en dan is er ook nog eens uitzicht
op zee. Ook het schiereiland Formentor (Eleonora's Valken!)
is niet ver. Een prima uitvalsbasis dus.
Zaterdag
11 oktober kwamen de deelnemers aan: Bart Dijkstra, Corsari
Schwartz, Carla van Moorsel, Hiltje Kamminga en Erik Verlind.
Kees Woutersen was de gids en Lieuwe van Welie was de gids
in opleiding. Aan het einde van de middag konden we inchecken
in het hotel en kon de vogelweek echt beginnen.
12 oktober: 's Albufera.
Natuurlijk
stond dit prachtige moerasgebied gepland voor de eerste dag.
Na al het reizen konden we hier de hele dag rustig kijken
en genieten. Voor het ontbijt was ik er al even heen gelopen.
In de schemering hoorde ik al Cetti's Zangers, die hier een
iets rondere zang hebben dan op het vasteland. Er vlogen nog
veel vleermuizen rond. Ik deed gelijk al een mooie waarneming:
een Eleonora's Valk kwam aanvliegen en sloeg vlak bij me een
vleermuis. Die werd vervolgens al cirkelend in de lucht opgepeuzeld.
Bart
en Erik waren ook al vroeg op stap geweest en tijdens het
uitgebreide ontbijt werden de eerste waarnemingen uitgewisseld,
o.a Geoorde Fuut en Steltkluut .Voor de volgende dagen werden
er goede voornemens (ja, ja….) gemaakt om óók voor het ontbijt
even te vogelen.
Na
het ontbijt kregen we lunchpakketten mee en reden we naar
de officiële ingang van Nationaal Park ‘s Albufera.
Je
loopt het park in over een lang pad, voordat je bij het centrale
deel komt waar zich een aantal mooie kijkhutten bevinden.
Langs het pad was het overigens al prima vogelen: overal Cetti's
Zangers, enkele Kleine Karekieten, Kleine Zwartkoppen, Putters,
een jonge Purperreiger en in één boom zagen we13 Kwakken.
Carla zag de eerste Hop, en de eerste Purperkoet werd door
Bart ontdekt. De eerste Eleonora's Valk die door de hele groep
werd gezien, kwam prachtig voor ons langs vliegen.
Bij
het informatiecentrum kregen we kaarten van het gebied. De
eerste hut die we bezochten was die bij de laguna del CIM.
Vanuit de hut hadden we een prima uitzicht over de lagune
die afgeladen was met vogels. Veel Slobeenden, Wilde Eenden
en Wintertalingen. Links stond een groep badende Geelpootmeeuwen,
rechts Kokmeeuwen met, verassend, één Audouins Meeuw, voor
mij nog steeds één van de mooiste vogels die ik ooit heb gezien.
Enkele Purperkoeten zaten bijna op aaiafstand, wát een beesten.
Groot, mooi en geweldig als ze stengels lostrekken. Natuurlijk
veel Kleine Zilverreigers met een enkele Grote daartussen.
Kleine Plevieren en Kleine en Bonte Strandlopers maakten dit
tafereel kompleet.
Nadat
we hut hadden verlaten zagen we 2 Zwarte Ibissen, een bijzondere
waarneming.
De
volgende stop was bij een uitkijkbult, waar we wilden zoeken
naar de Zwartkoprietzanger, één van de zeldzaamheden waarvoor
je naar Mallorca moet. Bart en Kees zagen er al snel één,
maar helaas maar kort, te kort voor de rest van de groep.
Een tweede exemplaar ontdekte ik verderop bij een brug. Deze
was langer maar moeilijk te zien: een lastige soort.
De
hut Bishop 1 was de tweede hut waar we een rijkdom aan vogels
te zien kregen. Hier zaten vooral steltlopers: Zwarte Ruiters,
Groenpootruiters, Kemphanen, Witgatjes, Watersnippen, een
Steenloper, en bijzonder: 2 Poelruiters. Naast enkele Pijlstaarten
zat er een Marmereend, alweer een bijzonderheid. We zagen
hoe een Kleine Zilverreiger een soortgenoot uit z'n gebied
joeg: heel statig liep de vogel met opgeheven kop op de indringer
af, om vervolgens boven op ‘m te springen. Kees kon het allemaal
vastleggen met z'n digitale video, mooi!
De
hut Bishop 2 leverde niet veel nieuws op, en waren ook al
behoorlijk moe na zoveel indrukken. Rustig liepen we terug
naar de bus, na een geslaagde eerste dag. We waren op tijd
terug om nog even een duik in zee te nemen.
's
Avonds lekker eten, lijsten invullen en Kees' video-opnamen
bekijken. (Lieuwe)
13 oktober: Boquer Vallei en Formentor.
Bij
het ontbijt blijkt dat de heren al weer vroeg op pad zijn
geweest, en o.a. de IJsvogel en Geoorde Fuut hebben gezien.
Morgen toch ook maar eens vroeg uit bed??
Vandaag
moet dan de Eleonora's Valkendag worden! Om 9 uur vertrekken
we richting Boquer Vallei, waar we een wandeling maken
terwijl de zon al aangenaam warm is. Al direct enkele Hoppen,
iets later ziet Kees een Draaihals, jammer genoeg verdwijnt
deze snel uit zicht. Het is landschappelijk een prachtige
wandeling met o.a. veel Dwergpalmen en nog bloeiende Rozemarijn.
We zien onderweg veel Kleine Zwartkoppen, Blauwe Rotslijsters
en onze eerste Eleonora's hoog in de lucht. Ook een Slechtvalk
die een Eleo belaagt. Onderaan bij een baai houden we een
lunchpauze, waarna we weer rustig terugkuieren. In het dorp
nog een kopje koffie en daarna naar het schiereiland Formentor
met zijn schitterende steile rotskusten. Uitzichten waar je
geen genoeg van kunt krijgen! We stoppen op een kleine parkeerplaats
met grandioos uitzicht en hier kunnen we echt volop genieten
van de Eleonora's, ze vliegen onder en boven je langs. Terwijl
Kees dit op video probeert vast te leggen (wat later aardig
gelukt bleek!) klimmen we met enkelen van de groep naar boven
om de Sardijnse Grasmus te zoeken. Lieuwe krijgt hem even
in de kijker, wij zien alleen iets wegvliegen. Ook hebben
we vandaag al enkele Dwergarenden gezien maar ineens komt
er een groep van + 20 exemplaren langs. Weer wat later
jagen drie Eleonora's gezamenlijk achter een kleine vogeltje
aan die geen schijn van kans heeft en snel wordt gevangen.
Het toppunt is wel dat we goed kunnen zien hoe deze onder
ons op een rots aan een jong wordt gevoerd!
Eigenlijk
zouden we op de terugweg ergens lekker gaan zwemmen maar we
genoten zo van al het moois dat daar geen tijd meer voor was.
's Avonds in het hotel na een gezellige maaltijd nog een Muurgekko
gezien. Weer een geweldige dag dus!! (Carla)
14 oktober: het berggebied Tramuntana: Lluc en Cuber.
Vandaag,
als de weergoden ons gunstig gezind zijn, varen naar Cabrera.
De schipper zou om 7 uur bellen, als het weer te slecht was
om te varen. Vannacht regende het met bakken en er was onweer
in de verte, maar geen telefoontje, dus om 7.20 zaten we in
het busje. Het ontbijt kregen we mee in zakken, net als de
lunch. Onderweg, in Inca, gaat de telefoon: de trip gaat niet
door… het weer is te slecht. We zijn echter niet uit het veld
geslagen en we strijken neer in een café in Inca, om het gemis
aan koffie (of thee) van vanmorgen ongedaan te maken. Plan
B ligt al klaar, we gaan de bergen in op zoek naar de Monniksgieren.
We zingen voor Kees, die jarig is en hij krijgt van ons een
fles Whisky. Eerst gaan we naar het bekende klooster van Lluc,
waar we om half tien zijn. Het is er nog rustig, maar na een
uurtje beginnen de bussen met toeristen flink te komen. In
de mooie botanische tuin er naast krioelt het van de vogels,
waaronder veel Vuurgoudhaantjes. In een boom op de binnenplaats
laat een Kruisbek zich fraai bekijken. Na afloop brachten
de meesten nog een bezoek aan het klooster. Het is overigens
zwaar bewolkt, met af en toe een spat. We rijden verder naar
het stuwmeer van Cuber aan de voet van de hoogste berg van
Mallorca, de Puig Major. Onder weg nog een korte stop bij
een uitzichtpunt met onder andere een Eleonora's valk en een
Slechtvalk. Na eerst een “aanval” van ezels te hebben afgeslagen
gaan we eerst wat eten. Dan wandelen we rond het meer. Al
snel ontdekte Lieuwe de “doelsoort” van deze dag, 2 Monniksgieren
gleden hoog langs de bergkammen. Ze verdwenen in de wolken!
Later zagen we er nog geregeld twee, mogelijk dezelfde. Verderop
scharrelden twee Beflijsters. Er worden hier zo op het oog
nog niet al te succesvolle pogingen ondernomen om de naaste
omgeving van het meer te herbebossen. Overal zielige boompjes
met kippengaas erom heen. Een Visarend die zich zeer fraai
liet bekijken, hij nam onder meer een bad, en bond de strijd
aan met de Monniksgieren voor de vogel van de dag. De strijd
bleef onbeslist. Op het eind regen en iedereen was op tijd
in de bus voor de echte stortregen, behalve Lieuwe, maar die
zag als beloning weer een Eleonora. In de stromende regen
terug, met een stop bij een zeer stinkende dode marter (waarschijnlijk
boom-). Even na half vijf zijn we weer terug bij het hotel.
Ik ga met een paar mensen nog even vogelen langs s' Albufera.
Je bent fanatiek of je bent het niet. De dagelijkse Purperkoeten
laten zich weer zien en horen, evenals een hele set andere
water- moerasvogels, waaronder een Visarend en een Zwartkoprietzanger
in de rietkraag langs de weg. Toch leuk als je vlakbij het
hotel zo'n gebied hebt! Na het eten borrelen bij Kees en Lieuwe
op de kamer, waarbij een glas Whisky zich goed laat combineren
met het buiten steeds ruiger wordende weer: storm, regen en
onweer. Morgen weer naar Cabrera? Niemand gelooft er nog in.
Plan B ligt al klaar…, het begint met een goed ontbijt. (Bart
).
15 oktober: Porto Colom, Cap de Ses Salines en Salinas de
Levante.
De
bedoeling is dat we vandaag nog een keer een poging doen om
naar Cabrera te gaan. De verwachtingen zijn niet erg hoog
gespannen. Het onweert en regent de hele nacht zo erg dat
bij ons op de kamer vlak voor het slapen gaan het licht uitvalt.
De wekker gaat heel optimistisch om 6.45, maar om 7.00 komt
Lieuwe zeggen dat de trip naar Cabrera niet doorgaat. We kruipen
dus nog lekker een uurtje onder de wol.
Om
8 uur zitten we dan toch aan het ontbijt. Hiervoor moet de
ontbijtzak bij de receptie afgehaald worden. Een wat pinnige
receptioniste maakt ons duidelijk dat dit de receptie is en
niet een plek om ontbijt- en lunchpakketten op te slaan.
Om
9 uur vertrekken we dan toch. Via een binnenweg rijden we
zuidwaarts naar Porto Colom. Onderweg worden nog enkele Rode
Patrijzen gesignaleerd, wat ons bijna naast de weg doet belanden.
Bij Porto Colom gaan we naar de plek waar de Sardijnse Grasmussen
moeten zitten. We strunen wat door de bosjes. Bart ziet wel
een Provençaalse Grasmus en er wordt een flits van een Sardijn
gezien. De lucht ziet er dreigend uit en als de regen begint
te vallen, besluiten we eerst naar het café te gaan. In een
bar in Porto Colom drinken we koffie en chocolademelk tot
het droog is.
Dan
gaan we terug naar het sardijnenbosje. Ook nu lopen we weer
wat rond en zien vele Kneuen en enkele Tapuiten. De Sardijnen
laten zich echter niet meer zien. De lucht is nog steeds dreigend
en voor we het in de gaten hebben, hebben we een flink nat
pak.
Door
de stortregen verplaatsen we ons per auto naar de vuurtoren
van Cap de Ses Salines. Hier eten we onze lunch in de auto
op. Als het droog is wagen we ons weer naar buiten. Al snel
schijnt zelfs de zon. De kijkers worden opgesteld en gericht
op het onbereikbare eiland Cabrera, dat in de verte ligt.
Er blijken verscheidene Kühls Pijlstormvogels en Vale Pijlstormvogels
langs te vliegen. Ze scheren vlak over de golven en duiken
dan weer weg in een golfdal.
Daarna
gaat de reis verder naar Colonia de Sant Jordi, waar we in
de haven even controleren of de boot naar Cabrera echt niet
gaat en of er nog wat leuks in de haven vliegt. Dit levert
niks bijzonders op.
Vervolgens
rijden we naar de zoutmeertjes Salines de Levante, even buiten
Colonia Sant Jordi. Daar zitten veel steltlopers zoals Strandplevier,
Bonte Strandlopers en Kleine Strandlopers. Het decor is prachtig,
een witte zoutberg tegen een zwarte lucht. Er vliegen zo'n
15 Grielen op. Carla en ik gaan even over het heuveltje kijken
of ze daar neergestreken zijn en hebben een prachtig gezicht
op een paar van hen. Als ze ons in de gaten krijgen, vliegen
ze weer op. Tegen die tijd wordt het ook weer tijd in de auto
te gaan zitten, want het water komt weer met bakken uit de
lucht.
Helaas
is hiermee de dag al weer om en rijden we via een andere binnenweg
dan vanmorgen terug naar Port d'Alcudia. Daar wordt nog even
een kleine excursie naar het moeras ondernomen, totdat ook
die verstoord wordt door een regenbui. Wel zien we nog een
Purperkoet en wordt de Zwartkoprietzanger gehoord.
Om
19.00 eten we de gebruikelijke maaltijd in het hotel, waarna
de lijst wordt doorgenomen De dag eindigt met een videovoorstelling
bij Kees en Lieuwe op de kamer. (Hiltje)
16 oktober: Albufereta,
Cala de St. Vincenc, ‘s Albufera.
Vannacht
heeft het vreselijk gewaaid en geregend en de wind blijft
ook overdag stormachtig.. Het tochtje naar Cabrera kan in
ieder geval definitief uit het hoofd worden gezet. Uiteraard
gaan we wel op pad, eerst even langs Albufereta en vervolgens
naar Cala de St. Vincenc. Daar een flinke wandeling gemaakt,
te beginnen door een stukje bos en daarna een licht stijgend
pad langs een baai tot aan de open zee. De wind is zo sterk
dat je af en toe bijna omver wordt
geblazen.Dit
zijn natuurlijk geen ideale omstandigheden voor het kijken
naar vogels. Het spectaculaire uitzicht op de zeer woelige
zee maakt het echter toch een bijzondere tocht. Bovendien
zijn ondanks de storm de Eleonora's Valken gewoon actief.
Verbazingwekkend wat een vliegkunstenaars dat zijn. Op de
terugweg snijdt Kees een stuk af en stuit daarbij op twee
Sardijnse Grasmussen, die door de rest van de groep helaas
niet worden gezien.
Aan
het eind van de middag nog een keer een bezoek gebracht aan
‘s Albufera, waar het wat de wind betreft een stuk kalmer
is. Duidelijk is te zien dat het flink heeft geregend, want
het water bij de vogelkijkhutten staat een stuk hoger dan
de vorige keer, waardoor ook de vogels zich iets minder goed
laten zien dan bij het eerdere bezoek.
Hoogtepunt
is de waarneming van een Woudaapje, die zich een aantal keren
(kort) laat zien.
Tot
slot na het eten geprobeerd een Dwergooruil op te sporen waarvan
Bart één van de eerste dagen de roep heeft waargenomen. Het
beest wordt echter niet gehoord. Kennelijk zijn de weersomstandigheden
niet gunstig genoeg. (Erik)
17 oktober: 's Albufera, Boquer Vallei en Formentor
De
laatste héle dag zouden we rustig vogelend door gaan brengen.
De eerste bestemming was het inmiddels bekende 's Albufera,
dat we nu vanaf het zuid-oosten inliepen. Doel: enige zoutpannen
en een waterzuivering, potentieel goede plekken.
Bij
de zoutpannen zagen we een Oeverloper, Zwarte Ruiters en onze
derde Poelruiter. De zon scheen volop, heerlijk na het slechte
weer dat we hadden gehad. Deze omslag had ook z'n effect op
het insectenleven: de lucht was afgeladen met duizenden parende
libellen, ongelooflijk veel. Terwijl we doorliepen zagen we
ook veel vlinders: Gele Luzernevlinders, Distelvlinders en
twee Kleine Monarchvlinders. Overal zaten Muurgekko's, die
zich mooi lieten bekijken. Bij de waterzuivering was weinig
te zien, waarna we naar de bus terugliepen, om door te gaan
naar de Boquer Vallei. We zochten daar een mooi plekje om
de lunch te gebruiken, met uitzicht over de vallei. De Grauwe
Vliegenvanger kregen we beeldvullend in de telescoop, en overal
zaten Kleine Zwartkoppen. In de lucht vlogen 2 Raven, Eleonora's
Valken, Torenvalken en Slechtvalken.
De
Eleonora's zagen we uiteraard ook weer bij Formentor, vanaf
het bekende inmiddels uitkijkpunt. De lucht begon daar al
snel te betrekken, het was weer gedaan met het mooi weer.
Op deze laatste dag voelden we dat het genieten van deze mooie
valken eigenlijk het einde betekende van deze vogelreis. Op
de terugweg stopten we nog even in een bos, waar Bart nog
een vrouwtje Bonte Vliegenvanger ontdekte.
Tijdens
de laatste avondmaaltijd blikten we samen terug op een zeer
geslaagde trip. Ondanks het soms niet al te beste weer had
iedereen genoten van de relaxte manier van vogelen, en zo'n
beetje alles wat we hadden willen zien, hadden we ook te zien
gekregen. De sfeer in de groep was uitstekend geweest. Die
laatste avond was iedereen uitgenodigd voor een afscheidsborrel
op de kamer van de dames waar we genoten van een goed glas
wijn. (Lieuwe)
18 oktober: terugreis.
Na
het allerlaatste ontbijt, sad but true, hadden we nog net
tijd om een laatste rondje te lopen. Eerst langs 's Albufara,
daarna over het strand. Ach, en dan neem je nog even een Purperkoet
mee, en een Eleonora's Valk over zee. Op het strand lagen
mooie schelpen, waar we Carla blij konden mee konden maken.
De
laatste keer dat we onze spullen achterin het busje gooiden…….Onderweg
naar het vliegveld zagen we nog een Visarend en een Dwergarend.
Ook bij het vliegveld werd er nog wat gevogeld, wat een Koninginnepage
en twee Kwartels opleverde. Uiteindelijk moesten we dan toch
afscheid nemen. Misschien tot een volgende keer… iedereen
bedankt voor een prachtige week!
|
|
|
|
Op
Cabrera, 24 mei 2010 (© Tom Loorij).
Cabrera
2013 (© KW)
Vanaf
het kasteel (© KW).
Naar
het eilandje Dragonera (© KW).
Dragonera,
op de achtergrond Mallorca (© KW).
Eleonora
valk op Dragonera (© KW).
Bocquer-vallei
Mallorca (© Carla van Moorsel).
Uitzicht
op Formentor (© KW).
Achterin
de Albufera (© KW).
Poelruitrer
in de Albufera (© KW).
Mallorca
vanuit de lucht (© KW).
|
